Mijn naam is Roelof de Vries en ben geboren op 22 maart 1975 in Nijeholtpade (een klein dorpje in de Stellingwerven tussen Wolvega en Oldeberkoop). Heb een oudere broer (Germ) die geitenboer is in Oldelamer en mijn ouders wonen nog steeds op het oude stee in Nijeholtpade, dit betreft het voormalige KI-station en mijn heit is hier eerst stierenverzorger en later tot aan zijn pensioen insemenator geweest. Ik weet nog goed dat in mijn jonge jeugdjaren de stieren bij ons achter in de stal stonden, indrukwekkende beesten waren het!

In Nijeholtpade was destijds 1 sportclub en dat was de korfbalclub VIOS, de meeste kinderen van de school sloten zich aan bij deze club. Prachtige jaren heb ik bij deze club gehad en rond mijn 20^ste werd ik gevraagd door korfbalclub SIOS te Wolvega om daar te komen spelen. Dat was voor mij een behoorlijke stap omhoog en uiteindelijk heb ik daar tot mijn 40^ste actief korfbal beoefend, altijd in de eerste selectie. Van 2007 tot 2014 ben ik voorzitter geweest van KV SIOS, was een drukke maar hele leerzame tijd waarin ik veel mensen ook op een andere manier heb leren kennen.

Naast korfbal is de kaatssport mij met de paplepel ingegoten, mijn heit en mem komen beide van de Friese klei en heit was een echte kaatsliefhebber. Van jongs af aan ging heit met mij en mijn broer vaak ‘s avonds ‘in baltsje slaan’, in Nijeholtpade waren we echt een vreemde eend in de bijt. Kaatsen had men in de Stellingwerven nog nooit van gehoord. Dat deerde ons niet en vanaf mijn 10^de jaar ging ik in het voorjaar en de zomer steevast ieder weekend 2x te kaatsen. Heit vloog de hele kaatshoek met mij door en als hij in het weekend moest werken bracht hij me op vrijdagavond naar mijn beppe in Menaldum, ik fietste dan van daaruit naar het betreffende dorp waar de kaatspartij gehouden werd. Als ik daar nu nog eens over nadenk was het best knap dat ik altijd op tijd aanwezig was in het betreffende dorp/stad, TomTom bestond toen nog niet en een mobiele telefoon ook niet 😊. Trainen voor het kaatsen deed ik door de weeks in Heerenveen, daar was een kaatsclub waar ik nu ook nog steeds lid van ben en samen met Henk Visser ook nog actief ben als kaatser. De kaatsperiode is voor mij echt een prachtige periode in mijn leven geweest waar ik mijn heit tot op de dag van vandaag heel dankbaar voor ben.

Tot hele grootse prestaties in de kaatssport is het uiteindelijk niet gekomen, rond mijn 18^de werd het namelijk steeds lastiger om het hele weekend in het teken van kaatsen te laten staan. Het uitgaan, de meisjes en het bier werden steeds belangrijker in mijn leven.

Qua opleiding ben ik na de lagere school in Nijeholtpade naar de RSG te Heerenveen gegaan, nadat ik de HAVO had afgerond heb ik daarna nog de MEAO gehaald in Zwolle. Mijn droom was altijd om ooit boer te worden maar aangezien mijn ouders geen boerenbedrijf hadden was die missie bij voorbaat kansloos. Na de MEAO heb ik nog de Hogere Landbouwschool (richting agrarische bedrijfskunde) te Leeuwarden gedaan, helaas niet afgerond met een diploma maar wel een mooie tijd gehad in Leeuwarden tijdens mijn studie.

Op mijn 25^ste verliet ik het ouderlijk huis en ging op mezelf wonen in Heerenveen. Daar heb ik uiteindelijk 10 jaar gewoond. In 2009 ben ik samen gaan wonen met Ilse en eind 2010 hebben we samen een huis gekocht aan de Ringfeart te Sintjohannesga. Achteraf is die stap voor ons een schot in de roos geweest, wat zijn we blij met onze woning en de buurt waar we wonen.

Zelf ben ik werkzaam in de transport en logistiek bij GEFCO te Heerenveen. We zijn tussenpersoon voor alle vormen van transport en bijkomende douanehandelingen voor het midden- en kleinbedrijf in Noord en Oost Nederland. Ik ben eindverantwoordelijk voor kantoor Heerenveen waar momenteel 5 mensen werken. Mijn vriendin Ilse is directrice op een basisschool in Tollebeek.

Op 9 maart 2013 kwam onze oudste zoon Jelte op de wereld, gevolgd door zoon Hidde op 8 april 2015. In eerste instantie hebben beide heren nog gekorfbald bij KV SIOS (in de kaboutergroep) maar al snel kwam DWP in beeld en werden beide jongens lid. Dat was tevens voor mij de eerste keer dat ik in aanraking kwam met DWP. Samen met Auke Zandstra werd ik leider en invaltrainer bij de JO-8.

Momenteel ben ik leider bij de JO-11 en draai ik bardiensten als mijn agenda dit toelaat. Op zaterdag ben ik namelijk nog actief als scheidsrechter bij het korfbal op het 1 na hoogste niveau van Nederland. Dat houdt in dat ik op zaterdagmiddag en/of avond vaak op pad ben en soms ook wel een behoorlijk eind weg moet.

Daarnaast ben ik secretaris van het jeugdbestuur van DWP en tevens actief bij onze zeer actieve buurtvereniging Roun om ‘e toer. Verder organiseer ik samen met Henk Visser 1 x per maand de klaverjasavond bij DWP, erg leuk om te doen! Kortom een behoorlijk bezig baasje maar ik weet als geen ander dat er zonder vrijwilligers geen vereniging kan bestaan. Vrijwilligerswerk geeft me erg veel voldoening, mooi voorbeeld daarvan is de organisatie van het 75-jarig jubileum van afgelopen zomer waar ik samen met Ilse ook in de organisatie zat. Zo mooi om te zien wat we in korte tijd met ons allen hebben neergezet en waar we met veel voldoening op terug kunnen zien.

Sinds afgelopen zomer maak ik tevens deel uit van de selectie van de 45+ groep van DWP, voor een korfballer een hele stap maar de mannen hebben me super opgevangen en heb mijn debuut inmiddels al een paar maanden achter de rug 😊

Wat houdt me in het dagelijks leven verder nog bezig: bezoeken van thuiswedstrijden van SC Heerenveen, leuke dingen doen met het gezin, muziekfeestjes bezoeken. Ik verveel me eigenlijk nooit!

In de vragenlijst die ik van Jan en Klaas had gekregen stond ook nog de vraag: “Stel dat je door DWP wordt benaderd om iets voor de club te willen doen, welke functie zou je dan bij je passen en leuk vinden?”. Momenteel moet ik zeggen dat er qua tijd weinig ruimte meer is om nog meer te doen, van de andere kant: waar een wil is is een weg en ik ben nooit te beroerd om iets op te pakken in het belang van DWP.

Dan nog de laatste vraag in de vragenlijst: “Wat mis je bij DWP of zijn er nog zaken die kunnen worden aangepast?”. Ik denk dat er qua vrijwilligersbeleid nog wel wat te winnen is voor DWP, zoals het net als bij veel andere clubs ook gaat worden alle vrijwilligerstaken door te weinig mensen uitgevoerd. Er lopen bij DWP een aantal mensen rond (zonder ook maar 1 vrijwilliger tekort te doen) die heel, heel veel doen. Zou mooi en beter zijn als meer leden actief ingezet zouden worden als vrijwilliger, zodat de druk per vrijwilliger af zal nemen. Heb op de ledenvergadering reeds aangegeven dat het wellicht raadzaam is om een vrijwilligerscoördinator aan te stellen in het bestuur. Nieuwe vrijwilligers willen gevraagd worden en een oproep op de website of app-groep levert vaak niets op. Een vrijwilligerscoördinator kan een plan van aanpak opstellen en alle vrijwilligerstaken die er bij de club ingevuld moeten worden duidelijk in kaart brengen. Als er dan een lid gevraagd wordt voor een taak dan kun je terugvallen op de taakomschrijving en weet je meteen hoeveel tijd de taak bijvoorbeeld zal gaan kosten en wat er van je verwacht wordt. Met ouders van nieuwe jeugdleden wordt op dit moment nog te weinig gedaan in mijn ogen.

Dit is het einde van deze rubriek, leuk om wat over mezelf te vertellen en hoop dat de familie De Vries nog heel lang deel uit zal maken van deze prachtige voetbalclub!

Roelof super bedankt zo hebben we een mooi beeld gekregen van jou, meer foto's van Roelof in de Fotogalerij